دست نفست ستاره ها را چیده ست

شب با دف و ماه تا سحر رقصیده ست                                                                                          همچون سحر از عطر اذان سر شاری

انگار لب ترا خدا بوسیده ست                                                                                                       

 

 

 

                                                                                   

-

تب یک تب ناگهان شکستم می داد

چون شمع سری شعله پرستم می داد                                                                                          می سوختم آنچنان که آتش تا صبح

فریاد زنان آب دستم می داد                                                                                                        

-

چون جاده به زخم رفتن آراست مرا

یک سینه طپش نفس نفس کاست مرا                                                                                              این بود تمام ماجرای من و او

می خواستمش ولی نمی خواست مرا                                                                                           

                   -

شد کوچه به کوچه جستجو عاشق او

شد با شب و گریه رو به رو عاشق او                                                                                         پایان حکایتم شنیدن دارد

من عاشق او بودم و او عاشق او                                                                                                     

 

نوشته شده در پنج شنبه 91/2/21ساعت 9:34 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )